Baladia është një fshat i vogël arab tridhjetë kilometra larg Gazës.
Aty është xhamia, tregu, një ndërtesë më e madhe, një shesh, dhjetëra shtëpi të vogla të ndërtuara përgjatë rrugicave të ngushta.
Baladia nuk është një fshat i vërtetë, është një poligon izraelit për luftime “urbane”, pjesë e bazës së madhe Tze’elim.
Ata e ndërtuan atë në mesin e viteve 2000, një kërkesë nga Shtabi i Përgjithshëm i përcaktuar nga përvojat e betejës.
Dhe me kalimin e kohës, bërthama e parë u bë një kompleks shumë realist, me krijimin e tuneleve.
Një shtesë e domosdoshme pas pengesave të hasura në konfliktin me Hezbollahun libanez dhe vetë Hamasin, por edhe me grupet e Fatahut në Jenin, në Bregun Perëndimor.
Çdo fraksion e ka shfrytëzuar territorin në avantazhin e tij, pra lagjet e ndërlikuara, me shtëpi që krijojnë labirinte dhe qoshe qorre.
Kompleksi, i ndërtuar gjithashtu me fonde amerikane, është i pajisur me sensorë dhe kamera për të monitoruar lëvizjet, ndërkohë që një sistem audio riprodhon shpërthime, këngë dhe “tinguj”.
Kostoja totale: 45 milionë dollarë.
Simulimet përfshijnë pushtimin e shtëpive individuale që janë bërë stacione.
Njësitë përdorin qen lufte me kamera, dronë të vegjël, ekipe inxhinierësh për të hapur boshllëqet në mure dhe për të shmangur ekspozimin në rrugët e ngushta, “korridoret e vdekjes”.
Burrat e Brigadave al Qassam mund t’i shënjestrojnë ata nga një mijë pika, duke hedhur bomba nga një çati, duke dalë nga një tunel i kamufluar, duke fshirë mes rrënojave të një ndërtese të shkatërruar.
Ata analizuan operacionet e mëparshme, zhvilluan kundërmasa, u pajisën me antitankë dhe dronë të tjerë të aftë për të hedhur bomba në një automjet të blinduar.
Në një pjesë të Tze’elim ata kanë automjete fuoristrade të modifikuara, ata kanë një lloj frëngji të pajisur me një “top” në çati.
Ato shërbejnë për të njohur drejtuesit e tankeve, të cilët do të duhet të garantojnë mbulimin e zjarrit, edhe nëse lëvizjet e tyre janë të kufizuara nga karakteristikat “gjeografike”.
Më të përdorshëm janë buldozerët gjigantë të blinduar D9R, edhe në versionin e kontrolluar me radio, të armatosur me mitralozë, të mbrojtur nga “rrjeta” metalike, pjesë e vjetër antitanke e arsenalit të njerëzve të Mohammed Deif.
Por ata kanë më pak shanse nëse janë në shënjestër nga sistemet moderne.
Buldozerët e blinduar kanë për detyrë të hapin shtigje, të heqin barrikadat ose t’i krijojnë ato për të ndaluar automjetet kamikaze.
Çdo manovër izraelite në vitet e fundit i ka parë ata në vijën e frontit. Sado të sakta të jenë kurset, të panjohurat për çdo veprim të tillë mbeten.
Analistët, ekspertët, aleatët, ish-kreu i Mossad-it Efraim Halevi i kanë sugjeruar qeverisë që të heqë dorë nga një ndërhyrje masive “tokësore” e cila do të përfshinte një zonë që do të ishte ende e populluar pavarësisht eksodit të disa prej banorëve.
Pasojat janë të dukshme: humbje mes civilëve – numri vazhdon të rritet pas masakrës së spitalit në Gaza – dhe midis ushtarëve.
Në fakt, ushtria dukej se përmbahej për momentin, duke folur për opsione të tjera pa elaboruar.